Canaima i Salto Angel

Potem powrot do Ciudad Bolivar, nocleg w normalnym lozku i wylot do Canaimy, skad rozpoczynala sie kolejna wyprawa do wodospady Salto Angel. Juz sam lot nad Gran Sabana (jeden z wenezuelskich parkow narodowych) dal przedsmak pozniejszych widokow. Szlaki malowane wodami kolejnych rzek i jezior, ogromne przestrzenie zieleni, pierwsze wyrastajace z ziemi tepui (cos w rodzaju naszych Gor Stolowych tylko w duzo wiekszej skali), biale grzywy licznych wodospadow - cuda... Po wyladowaniu trafilismy do posady polozonej nad zatoka otoczona z jednej strony plaza z kolorowym piaskiem i palmami a z drugiej wodospadami. Potem spacer do Salto Sapo – wodospadu, ktory dzieki masom wody, ktora go tworzyla robil ogromne wrazenie, zwlaszcza, ze mozna bylo pod nim przejsc na druga strone (wodospadowy prysznic - bezcenne), a tam zasiasc na skale i wpatrywac sie z niemym podziwem w cuda stworzone przez nature… Potem kolejne zachwycajace widoki wodospadow, teczy ktore tworzyly sie w kropelkach wody rozbryzgujacej sie o kamienie lezace u ich stop, niesamowitych gor w odleglym jeszcze tle... Piekno przyrody potrafi koic. Kolejnego dnia ruszylismy odkrywac najwyzszy wodospad swiata – Salto Angel. Po kilkugodzinnej podrozy motorowka wsrod coraz blizszych tepui, z ktorych splywaly kolejne wodospady – od malenkich struzek do calkiem okazalych kaskad i przystanku na posilek przy jednym z tych wodospadow, ktory tworzyla naturalny basen – dotarlismy w poblize Salto Angel. Potem jeszcze tylko godzinna przeprawa przez dzungle i stanelismy u stop wodospadu. Jego wysokosc robila wrazenie, kiedy lezac na skalach u podnoza Salto Angel obserwowalismy jak woda przetacza sie nad krawedzia tepui po to, aby przez dlugie sekundy, rozbijajac sie na coraz mniejsze kropelki opasc w koncu niemalze mgla na skaly, na ktorych lezelismy i na nas. Potem nocleg z widokiem na wodospad i nocne spotkanie w modliszka siedzaca w zlewie… Brrrr… Jaki ona miala wzrok…

Komentarze (0)